Marieke Nijkamp- Zelfs als we zwijgen- YA

Recensie

Titel: Zelfs als we zwijgen
Auteur: Marieke Nijkamp
Uitgeverij: Harper Collins 
Genre: Spanning/ Thriller
Uitgave: 30 september 2020

Met dank aan uitgeverij Harper Collins, voor dit YA-boek.

Beste lezers,

Van Marieke Nijkamp las ik eerder "Voordat ik je loslaat". Een mooi maar ook complex Young Adult verhaal, over 2 jonge meiden Corey en Kyra. Corey als personage is aseksueel, Kyra is naast bipolair te zijn, ook panseksueel. Marieke schrijft graag over jongeren en hoe het is om anders te zijn. Zo ook in dit boek. Heeft dit boek mijn verwachtingen waargemaakt? Kijk mee.

De auteur

Marieke Nijkamp is afgestudeerd in de filosofie en in middeleeuwse geschiedenis. Haar in het Engels geschreven debuutroman This Is Where It Ends behaalde de top 10 van de New York Times-bestsellerlijst in de categorie Young Adult. Plotseling kwam ze overal in het nieuws. Ook in Nederland werd haar debuut, onder de titel "54 minuten", een bestseller. "Voordat ik je loslaat" volgde daarna.

Het verhaal over 5 complexe jonge mensen

Het verhaal draait om een groep van 5 jong volwassenen, van rond de 16 jaar. Het zijn Liva, Maddy, Ever, Finn en Carter. Het is het laatste jaar dat zij samenkomen om hun LARP-spel te gaan spelen. Het huisje in de bossen en bergen van de ouders van Liva is hier uiterst voor geschikt. In de fictieve wereld van Ganfalon, met ieder hun eigen alter ego, voelen ze zich veilig en geaccepteerd. Er gebeuren spannende en ook onverwachte zaken. Was dit eigenlijk wel zo een goed idee?

Ever: Dit was een heel slecht idee. iedereen doet zijn best, meer nog dan ik eerst had verwacht, maar dit weekend kan niemand verwachtingen waarmaken, en al helemaal niet de mijne. Dit spel is geen thuishaven meer. 

Het gevaarlijke spel

De opdracht: "Vijf dagen geleden keerde raadslid Joanna niet terug. Haar lichaam lag in de toren. Jullie zijn de onderzoekers. Wie heeft het gedaan en hoe?". Na het starten van de game neemt ieder zijn rol serieus. Al snel blijkt dat er barstjes zijn ontstaan in de vriendschap. Wie is nog te vertrouwen?

Mede door de perspectiefwissel van personages, die per hoofdstuk wisselt, leren we de karakters beter kennen. Als ook hun problemen en innerlijke struggles. Er is niet echt een hoofdkarakter aan te wijzen. Finn vind ik er wel uitspringen. 

Cabin in the woods meets LARP & LHBTI-problems

Marieke Nijkamp, bekend van 54 minuten, heeft het zichzelf niet makkelijk gemaakt. Ze vindt het leuk om de tegenstellingen te laten zien. "Ieder persoon brengt een eigen stukje met zich mee. Een eigen blik op de wereld". Zo vertelde ze bij de online-boeklancering. Dat komt zeker tot uiting in dit boek. Alleen de inbreng is hier nogal veel. Een vriendengroep die eerder uit 6 bestond, flinke barsten in de vriendschap, LHBTI-jongeren, transgenders, autisme, boosheid, woede, een verdwijning, een spookachtige blokhut, hoge verwachtingen en ook nog verliefd zijn. Allen samengebracht in 1 verhaal. En dan heb ik het LARP-spel nog niet genoemd Het is wat veel en dat blijkt ook. 

Is het juist het LARP-spel of de hoeveelheid aan complexe personen en thema's, dat er voor zorgt dat het boek ongemakkelijk leest? Als lezer kom je in een ware jungle terecht. Tijdens het lezen raak je van de weg af. Wat niet fijn leest. Eerst verzand het boek in een LARP-spel. Dan komen we in een "Cabin in the woods"-scene terecht. Donker en spookachtig. Dit vond ik wel een mooi stuk. Ondertussen lezen we over de karakters met al hun gedachtes en gevoelens. Het is interessante materie en tevens moeilijk om je aandacht erbij te houden. 

Het was niet wat ik verwachtte

Met enthousiasme keek ik uit naar dit boek. Ik verheugde mij er echt op. Helaas verzandde het verhaal op meerdere punten. Ook het transgender stuk werd onduidelijk en viel in een herhaling. Zo jammer. Halverwege twijfelde ik om door te lezen. Na het verdwijnen van een groepslid, werd ik weer gegrepen en las door. Het einde was ook erg langdradig. De vele thema's werden struikelblokken en hindernissen. Het was niet wat ik verwachtte.

Waardering  2,5 sterren.

De thematiek is wat veel, de spookachtige sfeer geeft het boek extra flair. 

Hartelijke groeten,

Annette Overvoorde
Birdy's Boeken blog